‘Hoe kan het dat ik – na alle therapie en al het werk wat ik heb gedaan – nog steeds last heb van mijn trauma? Ik vecht zo hard!’ 

Met deze vraag kwam Marlieke* bij mij. In haar ogen kon ik zien dat het haar diep van binnen raakte en dat ze er nu wel eens een antwoord op wilde. Haar vraag voelde haast als een noodkreet die uit haar hart kwam. Ze had mij uitgebreid verteld wat ze allemaal had gedaan: jaren bij verschillende psychologen in behandeling geweest, mindfulness en yoga cursussen gedaan, speciale groepstherapie gevolgd en tijdens dieptepunten zelfs medicijnen voorgeschreven gekregen. Daarnaast leest ze graag en veel boeken over hoe je als mens kan bijdragen aan je eigen ontwikkeling. 

Ik merkte hieruit op dat ze inderdaad veel heeft gedaan, geprobeerd en geïnvesteerd. Niet alleen qua geld, maar zeker ook aandacht, energie en focus. Ze was duidelijk nog gedreven en gemotiveerd om een oplossing te vinden voor het trauma waar ze nog last van had. Hoewel, na al die jaren zoeken en vechten zat ze nu op het punt dat ze het echt zat was en een oplossing wilde. 

Nadat Marlieke haar verhaal had gedaan, vroeg ik haar: ‘Wat heeft dit alles jou opgeleverd?’. Een vraag die Marlieke direct wist te beantwoorden: ‘Nou, ik heb wel veel geleerd van alles wat ik al heb gedaan. Hoe ik dit kan doen, en dat. Hoe alles in elkaar zit, ik begrijp waarom ik doe zoals ik doe zeg maar. En dat is het ook: ik weet het allemaal wel. En ik heb ook zeker stappen gezet, vooruitgang geboekt. Toch blijf ik soms nog zo heftig reageren, zonder reden. En daar kom ik dan niet doorheen, daar wil ik graag hulp bij. Ik zou toch al veel verder moeten zijn voor mijn gevoel dan waar ik nu sta.’ 

Marlieke keek me hoopvol aan. Het was voor mij duidelijk dat ze alle kennis en tools die ze had gekregen, direct vanuit haar hoofd en verstand in wilde zetten. Ze begreep dingen snel, vanuit de theorie. Ze kon zichzelf goed beschrijven, ook de uitdagingen in het dagelijks leven als gevolg van haar levenservaringen somde ze makkelijk op. Het werken vanuit haar hoofd had ze zeker goed onder de knie – maar was ze al eens écht naar haar gevoel gegaan en het gesprek met zichzelf aangegaan?  

Ik vroeg Marlieke hoe ze zich voelde tijdens en na de mindfulness en yoga. 

‘Ja, dan voel ik wel een bepaalde rust over me heen komen. Die rust is ook snel weer weg daarna. En als ik slechte momenten heb, kan ik mezelf er helemaal niet toe aanzetten om mijn yoga oefeningen te doen.’ Marlieke keek me vragend aan. 

Ik legde Marlieke daarop uit dat dit al een mooi begin was en hoe het tegelijkertijd ook kon zijn dat ze nog altijd heftig kon reageren, wat Marlieke zelf toewijdde aan haar slechts deels opgeloste trauma. Ze benaderde alle kennis die ze op had gedaan, alle gesprekken die ze had gehad vanuit haar hoofd. Het was haar nooit te binnen geschoten om ook eens een gesprek met zichzelf aan te gaan, te kijken wat er echt van binnen speelde bij haar in haar onderbewustzijn. Door de mindfulness en yoga had ze al wel een mooi begin gemaakt om dichter bij zichzelf te komen. Terwijl ik beschreef hoe dit voor Marlieke in elkaar zat en wat de mogelijke oorzaak en oplossing zou kunnen zijn voor haar, zat ze heftig ‘ja’ knikkend tegenover me. Ze voelde zich begrepen en voelde hoop in haar omhoog komen.

Na mijn uitleg stelde ik haar voor om samen tijdens de behandeling verder te gaan kijken wat er bij haar van binnen speelde en hiermee aan de slag te gaan. Marlieke stemde enthousiast in. 

Wat ik bij Marlieke tegenkwam, is iets wat ik regelmatig tegenkom in mijn werk. Er kan nog zoveel gepraat worden, toch bied dit niet altijd de volledige oplossing voor een uitdaging. Het werken aan jezelf, los van je hoofd en ratio en wél vanuit je gevoel en onderbewustzijn, wordt vrijwel altijd overgeslagen. Want in je onderbewustzijn speelt zich veel af, zo niet nog méér dan in je bewustzijn. En ook negatieve ervaringen in het leven kunnen hier vorm en bodem krijgen, op allerlei manieren en gebieden. Sommigen zijn hardnekkig en moeilijk te vinden, anderen vereisen een simpelere aanpak en wil je onderbewustzijn graag naar boven brengen, zodat je eraan kan werken. En juist dit laatste was wat er bij Marlieke bleef gebeuren: haar onderbewustzijn droeg haar regelmatig dingen aan om op te lossen, om naar te kijken. Marlieke ervaarde dit als een trigger, reageerde heftig naar haar omgeving en wist vanuit haar hoofd niet goed hoe ze hiermee om kon gaan.

Nadat ik – samen met Marlieke – in haar onderbewustzijn had gewerkt aan de overtuigingen die nog in haar vast zaten en gefragmenteerde delen van haarzelf had geïntegreerd, die ver in haar zaten weggedrukt, kon ze weer ademhalen. Letterlijk! Ze keek me met frisse en rustige ogen aan en vertelde dat ze zich ook rustiger voelde. De behandeling was bijzonder voor haar, ze vertelde dat het was alsof er iemand met haar gepraat had. Ik gaf haar een knipoog en bevestigde dat er inderdaad wat interne gesprekken nodig waren. 

Bij de tweede behandeling kwam er een andere Marlieke binnen. Ze zag er meer open en vrolijk uit, minder bedrukt. Toen ik haar dit vertelde, toverde ze een grote lach op haar gezicht en zei: ‘Dat zegt mijn omgeving ook!’. Ze vertelde hoe het de afgelopen weken was gegaan. Enthousiast vertelde ze dat ze nu doorhad wanneer er een trigger in haar omgeving was of van binnen. Met de tips en oefening die ik haar had meegegeven, kon ze makkelijk met wat haar onderbewustzijn haar aangaf werken en daarna doorgaan met waar ze mee bezig was. Dat voelde voor haar als een hernieuwd vertrouwen in zichzelf, alsof ze completer werd en er intern een samenwerking ontstond in plaats van een tegenwerking. Marlieke’s vraag, waarmee ze bij mij kwam, was beantwoord. 

________

Wat doe je als je er niet uitkomt met alle kennis en tools die je hebt opgedaan? Is het dan misschien tijd om eens echt naar binnen te durven kijken? En hoe fijn is het dan als er iemand met je meekijkt en nog meer kan opmerken dan jijzelf? 

Misschien mediteer je al een tijd en kom je stapje voor stapje achter nieuwe dingen en waarheden, werk je hard aan overtuigingen die je niet meer dienen… Toch kunnen er nog dingen zijn die over het hoofd worden gezien, zoals bij Marlieke het geval was. Want ook invloeden van buitenaf kunnen ervoor zorgen dat er restanten overblijven van bijvoorbeeld een overtuiging of trauma. Trauma’s verder wegstoppen doordat je er over hebt gepraat en het ‘afsluit’ is in veel gevallen niet een lange termijn oplossing. Het gaat er om dat je ermee werkt, ze integreert en alle energie die je erin hebt gestopt terugvordert.

Zo zijn er nog veel meer dingen die je in je onderbewustzijn tegen kan komen, waar ik je graag in begeleid. Werken met trauma’s is erg specifiek – iets wat ik ook uit eigen ervaring kan zeggen. Naar de kern toegaan en de interne veranderingen goed integreren is een van de meest waardevolle dingen die je in dit geval kan doen. Volledig jezelf begrijpen begint van binnen, in je onderbewustzijn. Alle antwoorden liggen in jezelf! Ik help je graag die antwoorden te vinden, als je er zelf even niet uitkomt. 

Tot snel! 

Gary Aikema-Petiet  

* Gebruikte namen worden om privacy redenen gefingeerd 

** Met dank aan Marlieke voor het mogen delen van haar verhaal!